Καλό καλοκαίρι!

Παντελής Ντόνης  Δ2

Καλό καλοκαίρι!

 

Θερινό ηλιοστάσιο - 21η Ιούνη

 «Θερινό Ηλιοστάσι», Γιώργος Σεφέρης

Ο μεγαλύτερος ήλιος από τη μια μεριά

κι από την άλλη το νέο φεγγάρι

………

Ανάμεσό τους χάσμα της αστερωμένης νύχτας

κατακλυσμός της ζωής.

………

Όλα τ’ αλέθουν οι μυλόπετρες

και γίνουνται άστρα.

Παραμονή της μακρύτερης μέρας.

 

Όλοι βλέπουν οράματα

κανείς ωστόσο δεν τ’ ομολογεί∙

πηγαίνουν και θαρρούν πως είναι μόνοι.

Το μεγάλο τριαντάφυλλο

ήτανε πάντα εδώ

στο πλευρό σου βαθιά μέσα στον ύπνο

δικό σου και άγνωστο.

Αλλά μονάχα τώρα που τα χείλια σου τ’ άγγιξαν

στ’ απώτατα φύλλα

ένιωσες το πυκνό βάρος του χορευτή

να πέφτει στο ποτάμι του καιρού –

το φοβερό παφλασμό.

Μη σπαταλάς την πνοή που σου χάρισε

τούτη η ανάσα.

Γιώργος Σεφέρης
Τα Ποιήματα, Ίκαρος 1976

Εικόνες: Vincent van Gogh

Μπορείτε να ακούσετε Μουσική εμπνευσμένη από τον ήλιο ενεργοποιώντας τους παρακάτω συνδέσμους:

Αρχαία Ελλάδα 'Δελφικός Ύμνος στον ήλιο'

Zuni ' Τραγούδι της Ανατολής'

Philippe Rameau 'Λατρεία του ηλίου'

Ludwig van Beethoven 6η Συμφωνία: Allegretto (μετά τη θύελλα)

Richard Strauss Συμφωνία των Άλπεων: «Ανατολή»

Richard Strauss Συμφωνία των Άλπεων: «Δύση»

Ηλιοβασίλεμα. Βίνσεντ Βαν Γκόγκ

Το θερινό ηλιοστάσιο

Ηλιοστάσιο ονομάζεται η χρονική στιγμή κατά την οποία ο άξονας της Γης εμφανίζεται στραμμένος όσο περισσότερο προς ή μακριά από τον Ήλιο, συμβαίνει κατά την ετήσια τροχιά της Γης γύρω από αυτόν.

Το θερινό ηλιοστάσιο συμβαίνει όταν η γωνία του ημι-άξονα κάποιου πλανήτη, είτε του βόρειου ή του νοτίου ημισφαιρίου, είναι πιο κεκλιμένη προς το αστέρι στο οποίο περιστρέφεται (τροχιά του πλανήτη).

 Η μέγιστη κλίση του άξονα της Γης προς τον ήλιο είναι 23 ° 26 '. 

Αυτό συμβαίνει δύο φορές ετησίως, στους οποίους χρόνους ο Ήλιος φτάνει στην υψηλότερη θέση του στον ουρανό, όπως φαίνεται από το βορρά ή το νότιο πόλο.

  

Η ημέρα του ηλιοστασίου είναι είτε η μεγαλύτερη (το Καλοκαίρι-Θερινό ηλιοστάσιο) είτε η μικρότερη (το Χειμώνα-Χειμερινό ηλιοστάσιο) μέρα του έτους για όλες τις περιοχές της γης εκτός από τους Τροπικούς.

Η λέξη προέρχεται από το «ήλιος» και το «στέκομαι»/«στάση» επειδή κοντά στα ηλιοστάσια (λίγες ημέρες πριν ή μετά) ο Ήλιος φαίνεται να επιβραδύνει τη φαινομενική κίνησή του προς τα βόρεια ή προς τα νότια (κίνηση στην απόκλιση), μέχρι που την ημέρα του ηλιοστασίου αυτή η κίνηση μηδενίζεται και αντιστρέφεται.

 Εξίσου ορθό ετυμολογικά είναι και το συνώνυμο «ηλιοτρόπιο». 

Με την ευρύτερη σημασία, ο όρος «ηλιοστάσιο» σημαίνει και την ημέρα που παρατηρείται αυτό το φαινόμενο, δύο φορές τον χρόνο, τον Ιούνιο και τον Δεκέμβριο.

Τα ηλιοστάσια, όπως και οι ισημερίες, συνδέονται αναπόσπαστα με τις εποχές του έτους.

 Σε κάποιες χώρες ή γλώσσες θεωρείται ότι αρχίζουν ή διαχωρίζουν τις εποχές, ενώ σε άλλες θεωρούνται τα κέντρα τους.

Πηγή: https://el.wikipedia.org

Κόμικ

Το άσπρο γατάκι μένει σπίτι - Βρες μια ιστορία...

Οι δύο  ιστορίες 'Το άσπρο γατάκι μένει σπίτι' και 'Μια περιπέτεια στην καραντίνα' γράφτηκαν με την πρόκληση δημιουργίας πάνω σε 4 έργα της Κέλλυς Ματαθία-Κόβο, από το Γραφείο Πολιτιστικών Θεμάτων της A΄Δ/νσης Α' /θμιας Εκπ/σης Αττικής. Μπορείτε να περιηγηθείτε στην έκθεση των ιστοριών από τα σχολεία της Αττικής συνολικά πατώντας Βρες μια ιστορία. Καλή ανάγνωση!

Το άσπρο γατάκι μένει σπίτι

Μια φορά κι έναν καιρό, κατά τη βασιλεία του Κορωνοϊού, ήταν μια άσπρη γατούλα που όσο πολύ κι αν ήθελε να παίξει με τα πουλιά και να τρέξει στα λουλούδια δεν την άφηναν οι ιδιοκτήτες της λόγω της καραντίνας. Με θλιμμένο ύφος καθόταν στο παράθυρο και χάζευε τα ελεύθερα πουλιά.

 Ακόμη κι η μικρή Χριστίνα που τη φρόντιζε είχε αρχίσει να βαριέται. Ούτε το διάβασμα ούτε το παιχνίδι με τα αγαπημένα της ζωάκια δεν ευχαριστιόταν πια. Μετρούσε τις ώρες ως την ελευθερία, μα ο χρόνος κυλούσε α ρ γ ά.

Όταν η Χριστίνα της διάβαζε ιστορίες η φαντασία της Χιονούλας, έτσι φώναζε τη μικρή κατάλευκη γατούλα η Χριστίνα, ταξίδευε στην Κιβωτό του Νώε. Όμως, ακόμα και στη φαντασία της το ταξίδι με την Κιβωτό του Νώε είχε τρομακτικό τέλος. Η Κιβωτός κολλούσε σε μια βουνοκορφή, ο κατακλυσμός σταματούσε, το νερό υποχωρούσε κι έβλεπε ξανά τη φύση, όμως γύρω γύρω από την βουνοκορφή ήταν απότομοι γκρεμοί!!!! Όλα τα ζώα έψαχναν τρόπο διαφυγής, μα η Χιονούλα στεκόταν μες τη μέση κι ανακάλυπτε τη φυλακή της

υ

Ψ

ο

φ

ο

β

ί

α

ς.

Μια μέρα της καραντίνας μαζί με τη Χριστίνα είδαν ένα ντοκιμαντέρ για τις χελώνες. Τότε η έξυπνη γατούλα που άκουσε το μύθο του Αισώπου για τη Χελώνη , τη νύμφη που δεν καταδέχτηκε να  παραστεί στους θεϊκούς γάμους του Δία και της Ήρας, σκαρφίστηκε τη λύση. Χώθηκε στο χάρτινο κουκλόσπιτο της Χριστίνας, έβγαλε τα μπροστινά της ποδαράκια από τα παράθυρα κι όρμησε για τρελό παιχνίδι στην αυλή! Η Χιονούλα μένει σπίτι!!

Γιάννης Τόζιος Δ2 – 72^ο Δ.Σ.ΑΘΗΝΩΝ