Η Αθήνα είναι η πόλη που ζω. Ή καλύτερα η πόλη που προτιμώ να
ζω. Οι γονείς μου όταν έκλεισα τα δυο μου χρόνια αποφάσισαν να
φύγουν από την Ελλάδα και να πάνε πρώτα στο Ντουμπάι και αργότερα στο Λονδίνο.
Έχω λοιπόν εικόνες από πόλεις πολύ διαφορετικές μεταξύ
τους. Πόλεις μεγαλύτερες, ή μικρότερες. Πιο ζεστές ή πιο βροχερές.
Πιο μοντέρνες ή πιο κλασικές. Με μεγαλύτερους δρόμους και περισσότερο κόσμο.
Όμως η Αθήνα πάντα είχε μια ιδιαίτερη θέση στην
καρδιά μου. Όταν ερχόμασταν για διακοπές αισθανόμουν ότι γύριζα στο σπίτι μου.
Βέβαια είμαι τυχερός! Μένω στην πιο όμορφη γειτονιά της
πόλης. Κάθε πρωί πηγαίνω – ή μάλλον πήγαινα! - στο σχολείο μου
βλέποντας την Ακρόπολη. Η μαμά μου μου λέει ότι ήταν μια από τις πρώτες λέξεις
που προσπάθησα να πω. Τόση εντύπωση μου έκανε πάντα.
Για μένα αυτό είναι που κάνει την Αθήνα τόσο ξεχωριστή. Η
γειτονιά μου, η Ακρόπολη, ο πεζόδρομος και η βόλτα σε αυτόν. Επίσης η
οικογένειά μου, ο παππούς μου, η γιαγιά μου τα ξαδέρφια μου.
Και οι φίλοι μου! Ανυπομονώ να τους συναντήσω στο σχολείο και
στην πλατεία και να παίξουμε όπως πρώτα!
Μέχρι τότε ραντεβού στο skype!
Χρήστος Τζιγκουνάκης Δ2
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου