Το Σάββατο του Λαζάρου οι κάτοικοι των χωριών της Ηπείρου πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι και έλεγαν τα κάλαντα του Λαζάρου, κρατώντας ένα καλάθι, που ήταν στολισμένο με λουλούδια και κουδούνια και ο σπιτονοικοκύρης τους φίλευε με αυγά.
Τη Μεγάλη Πέμπτη από το πρωί οι γυναίκες ζύμωναν τσουρέκια και αυγά .Το πρώτο βαμμένο αυγό που έβγαζαν από την κατσαρόλα το ακουμπούσαν μπροστά από το εικονοστάσι και το άφηναν εκεί μέχρι να έρθει το επόμενο Πάσχα.
Το αυγό αυτό το είχαν για φυλαχτό για το σπίτι ,το χωράφι και τα ζώα. Το αυγό της προηγούμενης χρονιάς θα θάβονταν στα χωράφια ή στα μαντριά ελπίζοντας ότι τα <<γεννήματα>> της γης και των ζώων περισσότερα από ότι την προηγούμενη χρονιά .
Το βράδυ της Ανάστασης οι νοικοκυραίοι γυρίζοντάς από την εκκλησία και πριν μπουν στο σπίτι σταύρωναν την εξώπορτα με το Άγιο Φως και μετά άναβαν το καντήλι του σπιτιού έτσι ώστε να μπορέσουν να κρατήσουν το Άγιο Φως όλο το χρόνο στο σπίτι.
Πατροπαράδοτο γεύμα της Κυριακής του Πάσχα ήταν το σουβλιστό αρνί. Όμως παραδοσιακή θεωρούταν η γάστρα στην οποία έψηναν το αρνί . . Συνήθιζαν επίσης να φτιάχνουν πολλών ειδών πίτες. Επίσης ένα Γιαννιώτικο έθιμο ήταν η συκωταριά με σπανάκι στη γάστρα το οποίο το έτρωγαν αντί για μαγειρίτσα.
Σε πολλά χωριά μαζεύονταν οι χωριανοί στις πλατείες ή στις αλάνες έψηναν, έτρωγαν, έπιναν και γλεντούσαν όλοι μαζί.
Έτσι γιόρταζαν τα παλιά χρόνια οι άνθρωποι στα Γιάννενα το Πάσχα .
ΚΥΝΘΙΑ ΤΣΙΟΥΜΑ Δ2
Πολλά και ενδιαφέροντα έθιμα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο Κύνθια!
Θεοδώρα