Τίτλος έργου: Θησέας
Θέση: Πλατεία Θησείου, Αθήνα
Έτος Κατασκευής: 1868
Υλικό Κατασκευής: Ορείχαλκος
Καλλιτέχνης: Γεώργιος Βιτάλης
Αυτό το θαυμάσιο έργο ο γλύπτης το φιλοτέχνησε σε πρόπλασμα γύψου το 1868. Κατόπιν το παρουσίασε στα Ολύμπια του 1870. Πρόκειται για ένα από τα πλέον αντιπροσωπευτικά έργα του νεοελληνικού κλασικισμού του 19ου αιώνα.
Σήμερα, μετά από 141 χρόνια, μπορούμε να θαυμάζουμε αυτόν τον όμορφο Θησέα, στημένο έξω από τον σταθμό του ηλεκτρικού στο Θησείο.Το γύψινο πρόπλασμα εκτίθεται στο μουσείο Τηνίων καλλιτεχνών.
Ο Θησέας
Ο Θησέας ήταν γιος του βασιλιά της Αθήνας Αιγέα και της Αίθρας. Ανετράφη από τον παππού του τον Πιτθέα της Τροιζηνίας, και σε ηλικία δεκαέξι ετών, αφιέρωσε τους βοστρύχους των μαλλιών του στον Δήλιο Απόλλωνα.
Ο ηλικιωμένος πατέρας του δεν είχε αποκτήσει παιδιά και όταν συμβουλεύτηκε το μαντείο των Δελφών έλαβε ένα ακατανόητο χρησμό και για να το εξηγήσει, επισκέφθηκε τον Πιτθέα, βασιλιά της Τροιζηνίας, φημισμένο για την σοφία του. Ο Πιτθέας αφού τον μέθυσε τον έβαλε να κοιμηθεί με την κόρη του Αίθρα, η οποία έμεινε έγκυος.
Όταν ο Αιγέας έφυγε, άφησε πίσω το ξίφος του και ζευγάρι σανδάλια, κάτω από ένα βράχο και είπε στην Αίθρα, αν το παιδί είναι αγόρι και γίνει έφηβος, να σηκώσει τον βράχο και αφού πάρει το ξίφος και τα σανδάλια, να έλθει στην Αθήνα.
Όταν ο Θησέας έγινε δεκαέξι ετών, η μητέρα του τον οδήγησε στον βράχο, τον οποίο σήκωσε με ευκολία, και αφού πήρε τα δώρα του πατέρα του, ξεκίνησε για να τον βρει.
Όταν ο Θησέας έφθασε στην Αθήνα, η Μήδεια, η γυναίκα του Αιγέα, υποψιαζόμενη ποιός ήταν, έπεισε τον Αιγέα να τον προσκαλέσει σε δείπνο, με σκοπό να τον δηλητηριάσει. Ο πατέρας του όμως τον αναγνώρισε εγκαίρως, από το ξίφος που είχε μαζί του και εξόρισε την Μήδεια και τον γιο της, στην Ασία. Στο ταξίδι του για την Αθήνα είχε μια σειρά από περιπέτειες, οι οποίες ήταν όλες νικηφόρες.
Ο γλύπτης Γεώργιος Βιτάλης
Ο Γεώργιος Βιτάλης γεννήθηκε στο χωριό Υστέρνια της Τήνου το 1838. Ήταν γιος εμπειρικού αρχιτέκτονα. Στα δεκαπέντε του ακολούθησε τον πατέρα του στη Σμύρνη, τον οποίο βοήθησε, ως εργολάβος οικοδομών, στην ανέγερση νεοκλασικών σπιτιών.
Στη συνέχεια ήρθε στην Αθήνα, όπου παρακολούθησε μαθήματα γλυπτικής (1857 - 1861) στο εργαστήριο του εξαδέλφου του Γεώργιου Φυτάλη, καθηγητή τότε της γλυπτικής στο Σχολείο των Τεχνών, αποφοιτώντας ως δόκιμος γλύπτης.
Αργότερα, με προτροπή της Βασίλισσας Αμαλίας και με υποτροφία του βασιλιά της Βαυαρίας Λουδοβίκου Α΄, συνέχισε τις σπουδές του στην Ακαδημία του Μονάχου, με καθηγητή τον Μαξ φον Βίντμαν (Max von Windmann). Κατά τη διάρκεια των σπουδών του βραβεύτηκε επανειλημμένα, ενώ τιμήθηκε και με το μετάλλιο της Αξίας του Βαυαρού βασιλιά. Απεβίωσε στην Αλεξάνδρεια το 1901.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου